راهِ ترانزیتِ مواد مخدر به اروپا را باز کنید/ سربازِ ایرانی جان فدایِ جوانِ اروپایی نیست

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، چند روز پیش محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه با اشاره با سیاست ایران در مبارزه با مواد مخدر اظهار کرد:” کشورهای غربی سهمی در حوزه مبارزه با مواد مخدر نداشته اند و این مسئولیت همواره بر دوش ایران بوده است. منابع ما محدود است. اگر امکانات نداشته باشیم به شیوه های دیگری فکر می کنیم.”

این اظهارات وزیر امور خارجه در حالی ست که ایران سالهاست با ایفای نقشی بی بدیل، اساسی و بدونِ جایگزین در ممانعت از قاچاق و ترانزیت مواد مخدر از افغانستان به کشورهای اروپایی؛ مردم و جوانان این کشورها را تا حد زیادی از شیوع اعتیاد گسترده در کشورهایشان حفظ، و خیال دولتمردانشان را از این بابت راحت کرده است.

این کار بزرگی است که البته به بهای شهادتِ بهترین سربازان و جوانانِ این مرز و بوم در درگیری با کارتلهای بین المللی مواد مخدر و البته صرف هزینه های مالی فراوان صورت گرفته است تا جوانان اروپایی از خطر اعتیاد محفوظ بمانند.

خانواده شهدای مبارزه با مواد مخدر

دردآور است که به یاد آوریم در ۴۲ سال اخیر تنها ۳ هزار و ۸۲۷ نفر از بهترین جوانان ایران در نیروی انتظامی، در مقابله با اشرار و باندهای بین المللی موادمخدر به شهادت رسیده اند و شمار مجروحان این نیرو در این نبرد بیش از ۱۲ هزار نفر بوده است. به این آمار البته باید شهدای دیگر نهادهای نظامی و امنیتی در این حوزه همچون سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات را نیز اضافه کرد.

این در حالی است که طبعا و به طورِ بدیهی، ایران هیچ مسئولیتی برای ممانعت از ترانزیت مواد مخدر به اروپا ندارد و نیروهای انتظامی و امنیتی ما تنها “مسئولِ مقابله و مبارزه با هرگونه پخش و توزیعِ مواد مخدر در خاک و جغرافیای سرزمینی ایران هستند.”

درواقع ترانزیتِ مواد مخدر از افغانستان به مقصد اروپا، مشکل خودِ غرب و اروپایی هاست و چرا ایران باید هزینه های کلانِ انسانی و مالی مبارزه با مافیای بین المللی قاچاق مواد مخدر و حمایت و حفاظت از جوانانِ اروپایی را متحمل شود!؟

سربازِ ایرانی، جان فدایِ وطن است؛ نه جوانِ مافنگی و معتادِ اروپایی

مگر غیر از این است که اروپا به تبعیت از آمریکا، ما را در شدیدترین تحریم‌های اقتصادی تاریخ قرار داده و نیازمندی های اولیه مردم ایران همچون غذا و دارو را هم از ما دریغ کرده است!؟

کشورهای اروپایی همواره و همیشه دوشادوش آمریکا ایستاده و به تعهداتشان در قبال ایران عمل نکرده اند که جدیدترین نمونه آن برجام است؛ حال کدام عقلِ سلیمی می پذیرد که نیروهای انتظامی و امنیتی ایران توانِ مالی و انسانی خود را صرفِ درگیری با اشرار و باندهای بین المللی قاچاق مواد مخدر، برای جلوگیری از انتقال و ترانزیتِ مواد مخدر به اروپا بکنند!؟ این مشکلِ اروپایی هاست و خودشان باید مشکل شان را حل کنند.

تنها در یک حالت می توان در این زمینه به اروپایی ها کمک کرد و آن هم این است که اروپایی ها تمام تحریمهای ظالمانه بر ضدِ مردم ایران را لغو و در کنار آن تمام هزینه های مالی و تجهیزاتیِ مبارزه با باندهای بین المللی قاچاق و ترانزیتِ مواد مخدر از خاکِ ایران به اروپا را به طور کامل پرداخت کنند؛ در غیر این صورت و در شرایط فعلی، مگر ما دایهِ مهربان تر از مادر هستیم که سربازانِ ایرانی را جان فدای جلوگیری از ترانزیتِ مواد مخدر به اروپا کنیم!؟