تصویر آتاتورک (دشمن حجاب) در قلب تهران بر روی دیوار نصب شد / پلیس اماکن و اتاق اصناف کجا هستند

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، این واحد صنفی، در یکی از خیابان های “معروف و اصلی” پایتخت ایران؛ انواع شیرینی و باقلوای استانبولی به همراه نوشیدنی، قهوه و چای را سرو می کند.

نکته جالب توجه این ست که پرسنل این واحد صنفی به خبرنگار ما گفته اند که “مالکان” این کافه، ایرانی هستند؛ با این حال اقدام به نصب این تصاویر و نمادهای ضد دین و بعضا ضد ایرانی بر روی دیوار کافه ی خود و در معرض دیدِ عموم کرده اند…

برخی از این تصاویر را ببینید:

تصویر “آتاتورک”، حاکمِ ضد دین و ممنوع کننده ی حجاب در ترکیه، که در کافه ای در قلب تهران نصب شده است

تصویر سلطان سلیم دوم، پادشاه بدنامِ عثمانی، نصب شده در کافه ای در تهران

تصویر سلطان سلیم سوم، پادشاه عثمانی، نصب شده در کافه ای در تهران

این “اقدام”، ناقضِ امنیت روانی و تمدنیِ ملت ایران است:

۱_ براساس مستندات تاریخ معاصر، برخی از سلاطین عثمانی؛ از دشمنانِ سرسخت تمامیت ارضی، سرزمین و ملت ایران در دوران صفویه بوده اند.

۱/۱_ چند تن از این سلاطین در دوران صفویه به خاک ایران تجاوز کرده و جنگ های خونینی به مردم ایران تحمیل کردند…

۲_ در همین رابطه تاریخ روایت کرده است که در جنگ “چالداران” که به دنبال تجاوز نظامیانِ عثمانی به خاک ایران، بین شاه اسماعیل کبیر و سلطان سلیم عثمانی در دشت چالداران (در آذربایجان غربی) روی داد؛ تورکانِ عثمانی درحدی از آذری های شیعه ی ایرانی “خون” ریختند که دشت چالداران از خونِ مردم ایران، لبریز شد…

۱/۲_ در همین رابطه نویسندگان و تاریخ پژوهان زیادی از قتل عام های تاریخی عثمانی ها در ایران پرده برداشته و وحشیگری های عمّال این امپراتوری را که به بهانه های “مذهب” ی؛ اقدام به قتل عام های وحشیانه و تجاوز به نوامیس ایرانی به ویژه در غرب ایران و آذربایجان کرده اند را روایت کرده اند.

در یکی از این موارد دکتر نصراله صالحی در مقاله ای بر اساس منابع معتبر تاریخی درباره‌ ی قتل عام مردم آذربایجان، به ویژه مردم تبریز، نوشته است:
«در طول دوره ی صفویه، بخش های غربی قلمرو ایران، به ویژه منطقه‌ قفقاز و آذربایجان، بارها مورد حمله و هجوم همه جانبه‌ سپاهیان عثمانی قرار گرفت. در این تجاوزات، بسیاری از شهرها و روستاهای مناطق یاد شده تصرف و تخریب شد و مردمان بی­شماری نیز قتل عام شدند. بنا به آگاهی­ های موجود در بیشتر منابع تاریخی ایران و عثمانی، تقریباً در تمام تهاجمات سپاه عثمانی، این مردم غیور خطه‌ ی آذربایجان بودند که در صف مقدم جنگ و ستیز با عثمانی قرار داشتند. اوج مقابله مردم آذربایجان در مقاومت مردم تبریز در برابر تصرف این شهر از سوی قوای عثمان پاشا، تجلی کرد؛ مقاومتی که سرانجام منجر به قتل­ عام هولناک مردم این شهر توسط سپاه عثمانی شد.»

۲/۲_ با توجه به این سوابق و “مصادیقِ” تاریخی، این پرسش مهم مطرح است که “تصاویرِ” پادشاهان بدنامِ عثمانی در قلب تهران بر روی دیوارِ یک واحد صنفی و آن هم در معرض “دیدِ” ملت ایران چه می کند!؟

۳_ آیا این “اقدام” معنایی جز:

الف_ دهن کَجی به تاریخ و “خون” سربازانِ شهیدِ ایران که در دفاع از وطن به شهادت رسیدند

ب_ تلاش برای “ترویج” فرهنگِ بیگانه

ب_ آن هم بیگانه ی “متخاصم” (طبق همین سوابق تاریخی)

ج_ که به جنگ با تمدنِ “ایرانی_شیعی” پرداخته اند، دارد!؟

۱/۳_ مسئولان ذی ربط (که در حوزه ی آنها این اقدام رُخ داده است) باید به این پرسش مهم و راهبردی پاسخ دهند که:

“آیا هیچ ایرانی ای، تصاویر قاتلانِ پدران و مادران خود را؛ بر روی دیوار نصب کرده و به آن تفاخُر می کند؟!”

۴_ اما “ماجرا” به همین جا ختم نمی شود، زیرا علاوه بر موارد یاد شده:

۱/۴_ تصویر “آتاتورک”، حاکم ی که به مبارزه با اسلام در کشور ترکیه پرداخت و “حجاب” را در این کشور ممنوع کرد نیز، در این واحد صنفی “نصب” شده است!

۲/۴_ نکته “تشدید کننده” ی این ماجرا این است که آتاتورک حاکمِ “هم عصر” رضا شاه بود که پهلوی اول پس از سفر به ترکیه و دیدار با آتاتورک، تحت تاثیر افکار وی قرار گرفت و پس از بازگشت به ایران؛ حجاب را “ممنوع” کرده و چادر از سر زنان ایرانی کشید…

۵_ در این شرایط مسئولان ذی ربط در کشور باید توضیح دهند که؛ نصب عکس آتاتورک (فردی که به عنوان “نمادِ” مبارزه با دین و حجاب شناخته می شود) چه نسبتی با:

الف_ عرف

ب_ باورها و ارزش ها

ج_ و فرهنگ و تمدن کهن و اصیلِ ایرانی دارد!؟

۶_ پرسش “بدیهی” و اولیه این است که:

الف_ اتاق اصناف تهران با میلیارد ها تومان بودجه ای که در اختیار دارد، چرا تا کنون به این “مسئله” رسیدگی نکرده است

ب_ همچنان این “اقدام” (با این سطح از اهمیتی که ذکر شد)، چگونه تا کنون از “چشمِ” بازرسان پلیس اماکن دور مانده است

ج_ آیا پلیس اماکن می تواند “اعلام” کند که در حوزه ی ماموریت های سازمانی خود، آیا وظیفه ای مهمتر از آنچه که ذکر شد و صیانت از گوهره ی تمدنیِ “ایران_شیعه”؛ برعهده داشته است؟!

۷_ در چُنین شرایطی که وصف آن رفت و با توجه به “اهمیت، ابعاد و ظرافت” های آنچه که رخ داده است؛ شایسته و بایسته است که “مسئولان بالادستی و نظارتی” در کشور، سازمان اصناف و پلیس اماکن را وادار به پاسخگویی نمایند که چرا در این پرونده به وظیفه خطیر خود در:

الف_ صیانت

ب_ و پاسداری

از فرهنگ، تمدن و اصالتِ “ایرانی_شیعی” عمل نکرده اند؟!

۸_ اما اینکه چرا مدیریتِ یک کافه باید تمامِ “تصاویر و نماد” هایی که همگی:

الف_ تضادِ ذاتی

ب_ دشمنی

ج_ و تناقضِ آشکار

با “باورها، عرف و فرهنگِ” ملت ایران دارند را بر روی دیوار واحد صنفی خود و در معرض “دید عموم” نصب کند؛ پرسشی است که از نظر منطقی، هیچ “پاسخی” برای آن وجود ندارد.

۹_ در پایان نمی توانیم این “غم، تاسف و اندوهِ” عمیق را پنهان کنیم که در حالیکه:

الف_ رزمندگان مقاومت

ب_ و بهترین فرزندان مردمِ ایران و رزمندگان جان فدا در نیروهای نظامی و امنیتی و به ویژه سپاه قهرمان قدس

حتی به دفتر “نخست وزیری” رژیم نامشروع اسرائیل نفوذ کرده و در راه دفاع از جان و مال و ناموس ایرانی به شهادت می رسند؛ اما در پشت جبهه و در “حرم شیعه” برخی سازمان ها از انجام “بدیهی” ترین وظایف خود نیز عاجز هستند!