دِل از چشم آبی ها و مو بلوندهای خوشگل بِکَّنیم

مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، تجاوزِ روسیه به اوکراین و بارانِ موشک و بمب و خونی که در این کشور می بارد دِهشَتناک است اما پدیده ای درس آموز نیز به ویژه برای ما ایرانی ها به همراه دارد که همان کنار رفتنِ نقابِ “نژادپرستی، تبعیض نژادی و خودبرتربینی” از چهره ی غرب (آمریکا و اروپا) به ویژه رسانه های این کشورها به عنوانِ مدعیانِ حفظ و گسترشِ ارزش های مقدسی همچون “حقوق بشر، دموکراسی و عدالت” در جهان است.

در کمال ناباوری در همین چند روزه بسیاری از گزارشگرانِ تلویزیون ها و خبرگزاری های مرجع و شماره یک غربی همچون بی بی سی، سی بی اس، ان بی سی و … در گزارش های زنده ی خود از اوکراین و در آن شرایطِ متشنج؛ کنترلِ گفتار و رفتارِ خود را از دست داده و با مقایسه ی مردم و پناهجویان و جنگ زدگان اوکراینی با مردم و پناهجویانِ کشورهای خاورمیانه همچون سوریه، عراق و افغانستان؛ اظهاراتی نژادپرستانه و فاشیستی مبنی بر برتریِ اوکراینی های سفید، چشم آبی و مو بلوند که آنها “متمدن” می نامَندِشان، نسبت به مردمِ “خاورمیانه” (از جمله ایران) به زبان آورده اند!

اهانت تلویزیون ها و خبرگزاری های غربی به مردم خاورمیانه و غرب آسیا

شاید بتوان گفت تجاوزِ روسیه به اوکراین این حُسن را برای مردمِ خاورمیانه از جمله ایران داشت که به ۲ “حقیقت” درباره ی غرب و اروپا آمریکا پی ببرند…

الف: اول اینکه آمریکا و اروپا در روزِ “واقعه” و در بِزَنگاه ها؛ حتی نزدیکترین متحدان شان (اوکراین) را تنها می گذارند و هیچ اعتباری به قول و تعهد آنها نیست.

ب: دوم اینکه غربی ها به کشورهای آسیایی به ویژه مردمِ خاورمیانه به چشمِ “جهانِ سومی” و انسانِ درجه دو، می نگرند و تمام پروپاگاندا و تبلیغاتِ رسانه ای آنها درباره ی “برابری، برادری و عدالت بین انسانها”؛ شعر، شعار و فریبی بیش نیست.

اهانت تلویزیون ها و خبرگزاری های غربی به مردم خاورمیانه و غرب آسیا

این واقعیت تلخ جایی خود را نشان داد که گذشته از موضع گیری های فاشیستی و نژادپرستارانه ی گزارشگران رسانه های غربی از بحرانِ اوکراین و مقایسه ی پناهجویانِ اوکراینی با پناهجویانِ به قولِ آنها کشورهای جهان سومی؛ در همین چند روز خبرهای و تصاویرِ زیادی از ایستگاه های مترو و قطارهای اوکراین منتشر شد که نشان می داد که حتی مسئولینِ اوکراین نیز بین مردمِ در حالِ فرار، تبعیض قائل شده و اجازه ی سوار شدنِ سیاهان و دیگر نژادها به قطارها را نداده و اولویت را به همان “سفیدهای چشم آبی و مو بلوندِ” معروف (اروپایی های اصیل!) می دادند…

ماموران اوکراینی با پیاده کردن سیاه‌پوستان از قطار مانع از فرار آنها از مناطق جنگی در اوکراین می‌شوند.
در چند روز اخیر غیراوکراینی‌ها از جمله ایرانی های بسیاری از رفتار تبعیض‌ آمیز ماموران اوکراینی گزارش داده‌اند

اما نکته ی تاسف بارتر در این رابطه به کشور عزیزمان ایران باز می گردد که در همین چند روز شاهد بودیم برخی از به اصطلاح سلبریتی ها و چهره های ورزشی و سینمایی و… تجاوز روسیه به اوکرایی را محکوم کردند؛ با این حال تا کنون که ۷ سال از تجاوز ائتلاف عربی با مشارکت کشورهایی همچون عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر، سودان و… به یمن می گذرد، شاهد محکومیتِ این حمله از سوی آنها نبودیم.

تا کنون چند ۱۰۰ هزار کودک یمنی به دلیل سوءتغذیه و قحطی ناشی از ۷ سال محاصره ی غذایی و دارویی ائتلاف سعودی کشته شده اند

در این شرایط این پرسش پیش می آید که آیا این هموطنان ایرانیِ ما نیز همچون نژادپرستانِ غربی؛ چشم آبی ها و مو بلوندها را نژاد برتر می دانند تا جایی که کشته شدنِ یک چشم آبی؛ فاجعه است اما کشته شدن چند ۱۰۰ هزار کودکِ یمنی مسئله ی خاصی نیست و وجدان آنها را آزرده نمی کند؟

تصاویرِ منتشره از یمن نشان می دهد که بر اثر سوءتغذیه ی ناشی از ۷ سال! محاصره ی دارویی و غذایی یمن از سوی ائتلافِ متجاوز؛ پوستِ کودکانِ یمنی به استخوان چسبیده و استخوانِ دنده و سینه ی آنها بیرون زده است، آیا این تصاویر دلخراش و شایسته ی محکومیت نیست؟

ضجه های کودکانِ یمن شنیده نمی شود چون چشمانِ آبی و موهای بلوند ندارند…

نگارنده ی این سطور به عنوانِ ۱ روزنامه نگار ایرانی که هم تجاوز ائتلاف سعودی به یمن و هم تجاوز روسیه به اوکراین را؛ محکوم می کند به این دسته ی قلیل از هموطنان توصیه می کند میراثِ پارسی و ارزش های ایرانی_شیعیِ خود را پاس بدارند و فراموش نکنند که “چشم آبی” ها در طولِ تاریخ به ویژه تاریخِ معاصر؛ جز نکبت و تجاوز و قطحی و بیماری و درد برای ایران و ایرانی، چیزی به ارمغان نیاورده اند؛

از چشم آبی ها و مو بلوندها هیچ وقت خیری به “ما” نرسیده است

این واقعیت را می توانید در تاریخ و مستنداتِ تجاوزاتِ “روس های چشم آبی” به ایران تا “پرتغالی ها و انگلیسی ها و آمریکایی ها” ی چشم آبی، مطالعه و فراموش نکنید اتفاقا آن مردمی که امروزه از میراثِ ایران زمین دفاع می کنند؛ همین مردمِ جهان سومی و هم ریشه ی خودمان در “جبهه ی مقاومت خاورمیانه و غرب آسیا” در کشورهایی همچون عراق و سوریه و لبنان و یمن هستند.

فراموش نکنید که به روزِ “واقعه” و خدای نکرده در صورتِ تجاوزِ هر چشم آبی ای به ایران (چه روس، چه اروپایی، چه آمریکایی) و یا عوامل آنها در منطقه (اسرائیل و ائتلاف سعودی به رهبری عربستان)؛ هیچ چشم آبی و مو بلوندی به کمک و یاریِ “ما” نخواهد آمد…

یک بار ۴۰ سالِ پیش در تجاوزِ “صدام حسین تکریتی” رئیس جمهور وقت عراق این واقعیت را تجربه کردیم که از روسیه تا همین اوکراین و عربستان سعودی و فرانسه و آلمان و آمریکا؛ همه در حالِ حمایتِ مالی، اطلاعاتی و تجهیزاتی از ارتش عراق بودند و بنابراین آزموده را آزمودن خطاست و عاقلانه نیست که از یک سوراخ، ۲ بار گزیده شویم…

بنابراین جدا از جنبه های اخلاقی و ارزش های ایرانی_شیعی خودمان که براساسِ آن هیچ انسانی به دلیلِ رنگِ پوست و رنگِ چشم بر دیگری برتری ندارد (البته شاید خوشگل تر باشد!)؛ حداقل برای حفظِ امنیتِ خودمان، خواهرمان، مادرمان، پدرمان و فرزندان مان هم که شده دِل از “چشم آبی و مو بلوندهای خوشگل” اما بی وفا و سَفّاک بِکَّنیم و به منافع و امنیتِ خودمان بیاندیشیم…