اکنون مسئولانِ ج.ا.ا یا وطن پرست یا وطن فروش هستند

مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، انقلاب ۵۷ که پیروز شد به سرعت گفتمانی در سطح جامعه شکل گرفت که نیروهای سیاسی، مدیران و سپس افراد جامعه را به دو دسته ی انقلابی یا ضِدِّ انقلاب، تقسیم می کرد…

در سالهای اولیه ی انقلاب ۵۷ و شور و هیجانِ ناشی از آن، این موضوع طبیعی بود اما بعد از آن باید این ۲ قطبی به سمتِ ۲ قطبیِ “وطن پرست _ وطن فروش” یا به عبارتی، ایرانیِ دوست دارِ وطن و یا ایرانیِ وطن فروش؛ تغییر می کرد و افراد براساس خروجیِ کار و عملکردِ خود، شناخته و ارزش گذاری می شدند نه براساسِ ظاهر و شعارهای شان…

این موضوع باعث وارد آمدن صدمات و خساراتی به کشور شد که تشدیدِ پدیده ی “۲ رویی، نفاق و ظاهر سازی” در روابط اجتماعی و سیاسی جامعه و شکل گیریِ دسته ای از مدیرانِ “۲ رو، ظاهرساز، منافق، فرصت طلب، ناکارآمد و فاسد” در دولت جمهوری اسلامی؛ از جمله ی آنها بود به گونه ای که کم کم، مشتاقانِ ثروت و قدرت فهمیدند که برای رسیدن به منابعِ قدرت و ثروت باید از نظرِ گفتار، پوشش و ظاهر، یک “انقلابی” باشند فارغ از اینکه نتیجه ی عملکرد و مدیریت آنها برای کشور چیست…

در همین امتداد به تدریج طبقه ای از “انقلابیون” در ایران شکل گرفت که در باطن و در نَفسِ خود؛ “مذهبی، انقلابی و وطن پرست” نبودند و عِرقی به “ایران_شیعه” نداشتند و حتی چه بسا برخی نیز مامور، عاملِ بیگانه و “نفوذ” یِ دشمن بودند؛ اما برای رسیدن به پُست و مقام و زدنِ ضربه به مامِ وطن، خود را در ظاهر انقلابی و “سوپر انقلابی” نشان داده و در مجامع عمومی نیز با پوشش و نمادهای ارزشیِ رایج همچون ریش و محاسن، شعارهای تُندِ انقلابی و… حاضر و ظاهر می شدند.

و این چُنین “نفوذ” آغاز شد…

این وضعیت آغازِ “انحراف و نفوذ” در جریانِ “انقلابیون واقعی” بود تا جایی که “مسعود کشمیری” از اعضای سازمانِ مجاهدین خلق (منافقین) و عاملِ انفجارِ دفتر نخست وزیری، به “تَهَجُّد و نمازِ شب خوانی” شهره بود و با همین ظاهرسازی ها و “خودانقلابی نَمایی ها” به دبیری شورای امنیت کشور رسید و درنهایت فاجعه ی تروریستیِ ۸ شهریورماه ۱۳۶۰ و شهادت بزرگانی همچون محمدعلی رجایی رئیس جمهور و محمدجواد باهنر نخست وزیر وقت را رقم زد و از کشور گریخت…

قاسم مکارم شیرازی، مدیری که خود را “انقلابی واقعی” می نامید!

در حال حاضر نیز در ۴۴ سالگیِ انقلاب شاهد هستیم که همچنان دَرب، بر همان پاشنه می چرخد و در جدیدترین مصداق شاهد بودیم که فردی به نامِ “قاسم مکارم شیرازی”، بازرسِ ویژه ی رستم قاسمی وزیر راه که در تبلیغاتش خود را “نه اصلاح طلب و نه اصولگرا، بلکه یک انقلابی”! نامیده بود؛ توسط نیروهای امنیتی و سربازان گمنام آقا امام زمان در قراری که برای دریافت رشوه ترتیب داده بود، بازداشت می شود…

قاسم مکارم شیرازی

وی گفته بود:” دوران اصلاح طلب و اصولگرا، پدرخواندگی و بازی های سیاسی تمام شده است… الان باید ببینیم چه کسی انقلابی ست و چه کسی انقلابی نیست…”.

فیلم زیر که مربوط به اظهارات نامبرده در تبلیغات انتخابات مجلس در سال ۱۳۹۸ است را ببینید:

محمود احمدی نژاد، سوپر انقلابی ای که درنهایت ضدِّانقلاب از آب درآمد

اما “محمود احمدی نژاد”، رئیس جمهور اسبق نیز خود محصولِ همین ۲ قطبیِ انقلابی و ضِدِّ انقلاب، در کشور بود و اگرچه با شعارهای بسیار تُندِ انقلابی روی کار آمد؛ اما بیشترین ضربه را به “ایران و انقلاب” زد و اکنون نیز کارش به جایی رسیده که با شاهزاده محمدبن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی و قَصّابِ کودکانِ یمن، نامه نگاری های عاشقانه می کند و برخی اخبار نیز حاکی از ارتباطات او با “ایران ستیزان” در سطحِ منطقه است.

محمود احمدی نژاد

فرزین مینو، مَردی با ریش و انگشتر عقیق که به جانِ مردمِ ایران فحاشی کرد

اما در مصداقی دیگر از انقلابیونی که خائن به وطن از آب درآمدند، می توان به “فرزین مینو” به عنوان یک فردِ انقلابی با پوششی ارزشی، پیراهن یقه ۳ سانتیِ دیپلماتیک، محاسن و ریش… اشاره کرد که در دوره ی حسن روحانی در دولت ج.ا.ا ایران به سِمَتِ معاون وزیر در استراتژیک ترین و پولدارترین وزارتخانه (وزارت نفت) منصوب شد و علاوه بر آن مسئولِ هسته ی مرکزی گزینش این وزارتخانه نیز شد.

این سِمَت یعنی اینکه هر نیرویی که می خواست جذبِ وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران بشود، “فرزین مینو” باید وی را از نظرِ عقیدتی، سیاسی، امنیتی و… غیره، بررسی و تائیدِ صلاحیت می کرد تا آن فرد جواز ورود به این وزارتخانه را کسب کند!

فرزین مینو، معاون بیژن زنگنه وزیر نفت در دولت حسن روحانی

با این حال همین فرد که در ظاهر خود را ۱ فردِ “سوپرانقلابی” نشان می داد و یک سِمَت فوق العاده مهم، امنیتی و استراتژیک نیز در دولت جمهوری اسلامی داشت، در یک جلسه ی رسمی در وزارت نفت و در شرایطی که عصبانی شده و عنانِ اختیار از کف داده بود؛ “درون و باطنِ” خود را آشکار کرده و الفاظِ رکیک و مستهجنی درباره ی سَر بازِ در خاک خفته ی مردمِ ایران فرمانده ی شهید “قاسم سلیمانی” به کار برد…

این اتفاق در تاریخِ پانزدهم دی ماه سال ۱۳۹۹، درست ۳ روز پس از اولین سالگرد شهادتِ “قاسم سلیمانی” افتاد و در جلسه ی هسته های گزینش سراسر کشور در وزارت نفت؛ “فرزین مینو” از فرمانده ی در خاک خفته با الفاظی رکیک و مستهجن یاد کرد…

جبهه مقاومت، ارزشمندترین میراثِ فرمانده ی شهید برای مردمِ ایران

این اتفاق در حالی افتاد که دیگر حتی خودِ “ایران ستیزان” نیز معترفند که که اگر نبود ذکاوت، درایت و چاره اندیشیِ “قاسم سلیمانی” در بردنِ مرزهایِ دفاعیِ ایران به کیلومترها دورتر از مرزهای جغرافیاییِ کشور و تشکیل و ساماندهیِ “جبهه ی مقاومت خاورمیانه و غرب آسیا”؛ احتمالا هم اکنون (زمان انتشار این یادداشت/ شنبه نوزدهم شهریورماه ۱۴۰۱) به دنبالِ حمله ی نظامی کشورهای “ایران_شیعه ستیز”، این کُهن سرزمین مورد تجاوزِ نظامی خارجی قرار گرفته و غرق در آشوب و جنگ داخلی و درگیریِ گروهک های مسلح و تجزیه طلب و وارداتی از انواعِ مختلف همچون جبهه النصره، داعش و غیره بود و اصلا وزارت نفتی وجود نداشت که “فرزین مینو” بخواهد بر صندلیِ معاونت آن تکیه بزند و “قاسم سلیمانی” را با الفاظ رکیک و فحش های مستهجن، یاد کند…

آن هم ژنرالی که پس از نزدیک به ۴۰ سال جنگِ شبانه روزی برای مردمش (در شرایطی که در این ۴۰ سال دیگرانی بر سفره ی انقلاب نشسته و به انقلاب ضربه زده اند)؛ به آرزویش برای شهادت در راهِ وطن رسیده و بدنش هم در خاکِ ایران در حالِ پوسیدن و تبدیل شدن به جزئی از خاکِ پاکِ این کُهن دیار است…

فیلم زیر را ببینید/ حاوی صحنه های تاثر برانگیز

تصاویری از لحظە آزاد کردن یک دختر ربودە شدە ی کُردِ ایزدی توسط یگانهای ویژە YPJ (متشکل از زنان کُرد مناطق کردنشین سوریه)

این دختر جوان سال ٢٠١۴ توسط گروە تروریستی داعش از سنجار در شمال عراق ربودە و بە سوریە بردە شد/

فیلمِ کوتاه بالا بیانگر تنها گوشه ای از خدماتِ فرمانده ی شهیدِ ایرانی به هزاران زن در اقلیم کردستان و عراق و سوریه است…

اگر “قاسم سلیمانی” و مقابله اش با تروریست های داعش و جبهه النصره و… نبود، هم اکنون صدها هزار دختر و زن در سرتاسر سوریه و عراق در چنگالِ مزدوران و جنگجویانِ چندملیتیِ داعش به زنجیرها کشیده شده و در انتظارِ جهادِ نکاح بودند…

مدیران را براساسِ “وطن پرست یا وطن فروش بودن”، تقسیم بندی کنید

بنابراین با توجه به چند نمونه ی ذکر شده در بالا؛ مضرراتِ تقسیم بندیِ انقلابی و ضِدِّ انقلاب و به ویژه تقلیل دادنِ شاخص ها و معیارهای آن به ظاهرِ افراد نه عملکرد و خروجیِ کار آنها؛ مشخص می شود…

در حالیکه اگر تقسیم بندی ها و خط کِشی ها براساسِ “وطن پرست و وطن فروش” بودن افراد و بررسیِ عملکرد و کارکردِ آنها صورت می گرفت؛ کجا فردِ وطن فروشی همچون “فرزین مینو” می توانست به مقامِ معاونت وزارت نفتِ جمهوری اسلامی ایران برسد تا در این مقام، دهان دَریدگی کرده و آنچه لایقِ خود و خانواده اش است را نثارِ سَر بازِ شهیدِ مردمِ ایران بکند!؟

یا اگر تقسیم بندی ها و انتخاب ها براساسِ وطن پرست یا وطن فروش بودنِ مدیران بود؛ کجا فردِ بی ریشه ای همچون “محمود احمدی نژاد” با ظاهرسازی و تظاهر به انقلابی گری می توانست رئیس جمهورِ مردمِ نجیب، متمدن و بزرگ ایران شده و آن خسارات و ضربات را به کشور وارد کند؟

یا “آقا زادگان” و به معنای دقیق تر و بهتر “اَنگَل زادگان”، چطور می توانستند پُست های نان و آب دار را در کشور اِشغال کنند و علاوه بر تخلفاتِ مالی، فساد، رانت خواری و غیره؛ جوانان، نخبگان و وطن پرستان واقعی را از رسیدن به این پست ها و خدمت به مامِ وطن باز دارند!؟

نیروهای امنیتی برخورد با دانه درشت ها را آغاز کرده اند

در این شرایط نیروهای امنیتی نیز با توجه به این واقعیت ها و تجاربِ گذشته و با پایان یافتن دولتِ فاسدِ حسن روحانی؛ برخورد با نیروهای به ظاهر انقلابی، اما درواقع وطن فروش و مُفسِد را آغاز کرده اند…

در تازه ترین مصداق ها در این زمینه چند روز پیش خبر رسید که “قاسم مکارم شیرازی” بازرس ویژه وزیر راه در قراری که برای دریافت رشوه ترتیب داده بود، توسط سربازان گمنام آقا امام زمان دستگیر شده است… چندی بعد نیز وزیر اطلاعات شخصا این خبر را تایید کرد.

همین اندک مصادیقِ یاد شده از “انقلابی نَماهایی” که به مامِ وطن خیانت کردند، نشان می دهد که ۲ گانه ی “انقلابی و ضِدِّ انقلاب” و تقلیلِ شاخص های آن به “ظاهر، رفتار و شعارهای افراد” بدون توجه به عملکرد و خروجیِ اقداماتِ آنها؛ اشتباهی استراتژیک و آسیب زا بوده است…

علی اصغر رمضان پور، هم انقلابی و هم ضدِّ انقلاب!

در مصداق دیگری در همین زمینه برخلاف چند مورد یاد شده در بالا که همه انقلابی بوده اند اما درنهایت فاسد، دزد و خائن از آب درآمدند؛ فردی به نام “علی اصغر رمضان پور” مُلَقب به هر ۲ صفتِ انقلابی و ضِدِّ انقلاب، شده است!

“رمضان پور” زمانی فردی انقلابی و کارمند ستاد تبلیغات جنگ در زمانِ حمله ی رژیم بعثی صدام حسین به ایران بود و بعد معاون وزیر ارشاد در دولت محمد خاتمی شد.

وی چند سال پیش از کشور خارج شده و به رسانه های فارسی زبان خارجی پیوست و اصطلاحا ضِدِّ انقلاب! شد و هم اکنون نیز از سردبیران و برنامه ریزان اصلیِ تلویزیون تجزیه طلبِ “ایران اینترنشنال” است.

ملقب شدن “علی اصغر رمضان پور” به ۲ صفتِ متضاد در ۲ دوره ی زمانی مختلف (انقلابی و ضِدِّ انقلاب) نشان می دهد که وی درواقع هیچ وقت نه انقلابی و نه ضِدِّ انقلاب؛ بوده است بلکه همیشه فردی “فرصت طلب و سودجو” بوده که در هر زمان و موقعیتی، منافع شخصی خود را جستجو می کرده و به معنای دقیق کلمه ۱ “وطن فروش”، بوده که هم اکنون نیز رسما برای تلویزیونِ وابسته به ۱ کشورِ “ایران_شیعه ستیز” (عربستان سعودی) کار می کند…

علی اصغر رمضان پور در ۲ قاب…
سمت چپ: زمانی که انقلابی و از مسئولان جمهوری اسلامی بود / سمت راست: زمانی که ضدِّ انقلاب است

در این زمینه شنیده می شود درحالیکه حقوق یک کارگر در انگلیس حدودِ ۲ هزار پوند است وی به عنوان سردبیرِ تلویزیون “ایران اینترنشنال” ماهانه ۱۷ هزار پوند از منابع وابسته به “محمد بن سلمان” (ولیعهد عربستان سعودی) حقوق دریافت می کند، تا با جنگ روانی_تبلیغاتی و تاثیرگذاری بر افکار عمومی در ایران، مقدماتِ جنگ داخلی و درنهایت تجزیه ی این کُهن سرزمین را فراهم کند.

هرکه به این مردم خدمت کند، “انقلابی” است

مصداق ها و مثال های ذکر شده در بالا از چند فردِ به ظاهر “انقلابی”، که درنهایت با عملکردِشان ضربه به منافعِ ایران و ایرانیان زدند، نشان می دهد که این تقسیم بندی؛ مردود بوده و درمعنای واقعی و درست هر آنکه در جهت منافع وطن و هم وطنانش فعالیت کند، وطن پرست و ایران دوست بوده (همان انقلابی) و در غیر این صورت، ۱ وطن فروش (همان ضدِّ انقلاب) است…

این موضوع مخصوصا در برهه ی زمانی و شرایط فعلی که کشور زیرِ فشارِ سنگین تحریم های ظالمانه، غیر انسانی و جنگ اقتصادی علیهِ مردم ایران و پروژه کشورهای ایران ستیز برای ایجاد آشوب، جنگ داخلی و درنهایت تجزیه ی ایران بزرگ قرار دارد؛ بیش از پیش، صدق می کند و اهمیت دارد.

در جنگِ اقتصادی، هر مُفسدِ اقتصادی، ۱ وطن فروش است

بنابراین به طور خلاصه می توان گفت هر آنکه به این آب و خاک خدمت کند، فارغ از ظاهرسازی ها و عناوینِ رایج؛ ۱ وطن پرست (انقلابیِ واقعی) بوده و موردِ احترام، تکریم و حمایتِ مردم بزرگ ایران است…

در غیر این صورت هر آنکه در راستای منافع وطن گام برندارد، به ویژه اگر از دسته ی مسئولان و تصمیم گیران جمهوری اسلامی باشد؛ وطن فروشی بیش نیست و به این آب و خاک و بالاخص شهدای آن، خیانت کرده است و مجازات خائنان به وطن نیز، اَشَدِّ مجازات است.

علاوه بر این در شرایطِ جنگِ اقتصادی، هر مُفسدِ اقتصادی یک وطن فروش و خائن به مامِ وطن بوده و باید به حداکثر مجازات برسد….

خداوند “ایران” را از شَرِّ دشمنان خارجی و منافقان و خائنان داخلی، محفوظ بدارد.