مجید معتمدی_ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، ۲ روز پیش (پنجشنبه ۲۱ مهرماه) سازمان هنری_رسانه‌ای اوج اعلام کرد:” دیوارنگاره جدیدِ میدان ولیعصر با کنار هم قرار دادن تصویرهایی از زنانِ فاخر ایرانی رونمایی شد”.

اگرچه به دلیل برخی حواشی ایجاد شده این دیوارنگاره پس از ۱ روز تغییر و تصاویر حذف شد، اما از نکات قابل تامل در آن وجودِ تصویرِ چهره های نامدار و برجسته ای همچون بانو “فروغ فرخزاد”؛ فخرِ شعر و ادبِ پارسی در قرن معاصر بود…

“فروغ” حدودِ ۶۰ سالِ پیش (حوالی سالِ ۱۳۴۰) در بخشی از شعر “تولدی دیگر” نوشت:

“آنگاه
خورشید سرد شد
و بَرِکت از زمین‌ها رفت

و سبزه‌ها به صحراها خشکیدند
و ماهیان به دریاها خشکیدند
و خاک مُردگانش را
زان پس به خود نپذیرفت

شب در تمامِ پنجره‌های پریده رنگ
مانند یک تصور مشکوک
پیوسته در تراکم و طغیان بود
و راه ها ادامهٔ خود را
در تیرگی رها کردند

دیگر کسی به عِشق نیندیشید
دیگر کسی به فَتح نیندیشید
و هیچکس
دیگر به هیچ‌چیز نیندیشید
…
خورشید مُرده بود
و هیچکس نمی دانست
که نامِ آن “کبوتر” غمگین
که از “قلبها” گریخته، “ایمان” است”.

بانو فروغ فرخزاد

“فروغ” شاعری مومن و منتقدِ ستم محمدرضاشاهی اما موردِ حمله ی مذهبی ها!

تَدَقُّق در شعرهای “فروغ فرخزاد” از جمله شعرِ یاد شده در بالا، نشان می دهد که فروغ ذاتا شاعری مومن و با ایمان و معتقد به آرمان های مکتبِ شیعه بود که البته به دلیلِ بی پرده و رُک گویی درباره ی برخی از احساسات، مسائل و روابطِ روزمره و جاری در زندگیِ انسانی؛ قشر مذهبی نظر مثبتی به وی و شعرهایش نداشت…

این در حالی بود که در شعرهای فروغ فرخزاد بیش از هر شاعر دیگری در عصرِ محمدرضاشاهی؛ نمادها و نشانه هایی از ایمانِ درونیِ او و اعتقادش به مکتب شیعه و اصولِ آن همچون اعتقاد به آمدنِ مهدی موعود و برقراریِ عدالت و از بین رفتنِ ظلم و تبعیض و بی عدالتی، به چشم می خورد…

در همین رابطه “فروغ” در بخشی از شعرِ “ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد” با اشاره به نابرابری ها و تبعیض های جاری در عصرِ پهلوی دوم نوشته است:

“من خواب دیده‌ام که کسی می‌آید
…
کسی دیگر
کسی بهتر
کسی که مثل هیچکس نیست
…
کسی که در دِلش با ماست، در نَفَسش با ماست، در
صدایش با ماست
کسی که آمدنش را
نمی‌شود گرفت
و دستبند زد و به زندان انداخت
…
کسی که از آسمان توپخانه در شب آتش‌بازی می‌آید
و سُفره را میندازد
و نان را قسمت می‌کند
و پِپسی را قسمت می‌کند
و باغِ ملی را قسمت می‌کند
و شربت سیاه‌سرفه را قسمت می‌کند
و روز اسم‌نویسی را قسمت می‌کند
و نمرهٔ مریض‌خانه را قسمت می‌کند
و چکمه‌های لاستیکی را قسمت می‌کند
و سینمای فردین را قسمت می‌کند
درخت‌های دختر سیدجواد را قسمت می‌کند
و هرچه را که باد کرده‌باشد، قسمت می‌کند
و سهمِ ما را می‌دهد
من خواب دیده‌ام”.

به رسمیت شناختنِ فروغ و فروغ ها، گامی بزرگ در راستای صیانت از فرهنگ و تمدنِ “ایران”

فروغ فرخزاد و دیگر بزرگانِ عرصه هنر و فرهنگِ ایران زمین در کنارِ هم گوهره ی تمدنیِ “ایران_شیعه” را شکل داده اند و این “گوهر” پس از چند هزار سال هم اکنون امانتی در دستِ نسلِ فعلی در سطوحِ دولت و ملت است…

به رسمیت شناختنِ فروخ فرخزاد از سوی موسسه هنری اوج به عنوانِ یک نهاد انقلابی، اقدامی بایسته و خوش یمن است که باید ادامه یابد…

باید توجه کرد که ایجادِ شکاف، خوددرگیری و دو قطبی های کاذب در جامعه ی ایران و سپهرِ مردمی، اجتماعی، زیستی، هنری، فرهنگی و سیاسیِ آن ترفندی قدیمی ست که از عصر قاجار از سوی استعمارِ انگلیس برای سلطه بر جامعه ی ایران و چند پاره کردن آن؛ اعمال می شد و هم اکنون نیز این استراتژی توسط رسانه ها و بوق های تبلیغاتیِ انگلیس و دیگر کشورهای ایران ستیز در محورِ “سعودی_اسرائیل_آمریکا” ادامه دارد…

میدان را از کومله و پژاک و پاک بگیرید

امیدواریم در شرایطی که با سوءاستفاده از اعتراضات اخیر، هسته ها و گروهک های تروریستی همچون “حزب دموکرات کردستان، پژاک، کومله و پاک(۱)” با تمامِ توانِ نظامی_سیاسی_رسانه ای_تبلیغاتیِ خود به میدان آمده و به طور شبانه روزی از طریقِ رسانه های فارسی زبان خارجی به ویژه تلویزیونِ عربستان سعودی (ایران اینترنشنال) در حالِ نشان دادنِ چهره ای “مدنی و دموکراتیک”! از خود برای رسیدن به هدفِ دیرینه ی از بین بردنِ تمامیت ارضی و تجزیه ی این آب و خاک هستند؛ با به رسمیت شناختنِ همه ی سلایقِ موجود در تمدنِ “ایرانی_شیعی” از سوی دولتمردان، میدان و فضا از گروهک های تروریستیِ داخلی و خارجی گرفته شده و مسائل و مشکلات در داخلِ کشور و در میانِ صاحبان و مالکانِ اصلی، دلسوز و امینِ این آب و خاک که هزاران سال در این کُهن سرزمین در کنار هم زیسته اند، حل شود.

پی نوشت:

۱_ سوابقِ گروهک های تروریستی همچون حزب دموکرات کردستان و کومله و پژاک در کشتار مردم ایران روشن بوده و نیازی به تکرار ندارد.

حزب “پاک” که اسم آن کمتر شنیده شده نیز گروهکی نظامی با عنوانِ “حزب آزادی کردستان” است که به اختصار پاک نامیده می شود و به دنبال جدایی کردستان ایران و تشکیل کشورِ کردستان است…

هدف این حزبِ نظامی تجزیه ی ایران، برچیدن نهادهای ملی مدافع ایرانی تباران و ایرانی گرایی از استان‌های “کردستان و کرمانشاه و آذربایجان غربی” و تشکیل دولت کردستان است.

گزارش مرتبط زیر را هم با کلیک بر روی تیتر آن بخوانید

“پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی ست”