• کد خبر: ۵۳۲۱۳
  • ۱۴۰۱-۰۸-۰۷ - : ۹:۳۳

“مولوی عبدالحمید” از ارتجاعِ طالبان در افغانستان حمایت و به سرزمین مادری در ایران حمله کرد

جناب “مولوی عبدالحمید” در خطبه های نماز جمعه روز گذشته در زاهدان درحالی از “فقدانِ تکثرگرایی در سلسله مراتب قدرت، آزادی بیان و آزادی سیاسی” در ایران انتقاد کرده که درست حدودِ یک سال پیش در چُنین روزهایی و در اوجِ حمله ی گروه طالبان به افغانستان؛ در همین خطبه های نماز جمعه ی زاهدان از این گروه حمایت و طالبان را “نصرتِ خدا و برخوردار از حمایت های مردمِ افغانستان” دانسته بود…

در اینجا این پرسش مطرح است که جناب عبدالحمید چرا از استانداردها و معیارهای دوگانه استفاده می کند، به گونه ای که برای مردمِ افغانستان نسخه ی دیکتاتوری و ارتجاع و ظلم و ستمِ قرون وسطاییِ طالبان را می پیچد و از آن دفاع می کند؛ اما در ایرانی که شیعه و سنی و کلیمی و مسیحی و زرتشتی هزاران سال است که آزادانه، دوستانه و مسالمت آمیز در کنار هم زندگی کرده اند، از نبودِ آزادی و تکثرگرایی در قدرت گله می کند!؟

مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، ابتدا در پاراگراف زیر سخنانِ جناب مولوی عبدالحمید در خطبه های نماز جمعه زاهدان در مرداد ماه سال گذشته، همزمان با واگذاردنِ افغانستان از سوی آمریکا به گروه طالبان را بخوانید.

ایشان در آن زمان در بخشی از سخنان خود در نماز جمعه فرمودند:” پیشروی‌های گسترده و سریعِ طالبان که بخش‌های زیادی از افغانستان را به تصرف خود درآورده‌اند، بیانگر این است که این حرکت ریشۀ مردمی دارد و از نُصرت خدا و حمایت‌های مردمی برخوردار است.”

جناب عبدالحمید اما در نماز جمعه روز گذشته زاهدان هم گفتند:” ما معتقدیم به آزادی بیان، آزادی قلم، آزادی‌های سیاسی؛ مشکلات ایران تنها مشکلات اقتصادی و معیشتی نیست، مهمتر از آن آزادی سیاسی و آزادی تفکر و اندیشه است…. در ایران تکثرگرایی نیست و تا تکثرگرایی نباشد و تا وقتی مجلس و قوه‌ها و ادارات و وزارتخانه‌ها تا وقتی از افراد شایسته مختلف از همه مذاهب و اقوام و تفکرات گوناگون نباشد رشد نمی‌کند و ترقی نمی‌کند”.

“مولوی عبدالحمید”: طالبان خوب است، ایران بَد

در چُنین شرایطی از جناب مولوی عبدالحمید خواهش می کنیم ابتدا نگاهی به سخنان خود در خطبه های نماز جمعه ی سال گذشته در حمایت از گروه طالبان و مردمی و خدایی دانستنِ طالبان بیاندازند…

امام جمعه اهل سنت زاهدان که سال هاست از سوی طیفی از جریان سیاسی کشور (اصلاح طلب) به عنوان فردی روشنفکر و اهلِ تعامل و مدارا در عرصه سیاسی ایران معرفی می شود در ۲ خطبه ی نمازجمعه ی خود در ظرفِ یک سال؛ ۲ موضِعِ کاملا متناقض و متضاد گرفته است، یکی در حمایت از ارتجاع و دیکتاتوریِ طالبان در افغانستان که حتی به دختران اجازه ی تحصیل نمی دهد و دیگری برعلیه سرزمین مادری در ایران!

چهره ی واقعی جناب عبدالحمید مشخص شد

با این اظهارات اما چهره ی واقعی جناب مولوی عبدالحمید شناخته شده و نقاب از چهره ی کسی که پیش از این سعی می کرد چهره ای معتدل از نظر سیاسی از خود نشان دهد، کنار رفته است.

دفاع و حمایتِ صریح و بی چون و چرای جناب مولوی عبدالحمید از گروه طالبان آن هم با عباراتی همچون “داشتن حمایت و ریشه ی مردمی و نصرت خدا”! نشان می دهد که سال هاست که خواست و هدفِ اصلیِ جناب مولوی عبدالحمید و طرفدارانش؛ “قدرت” و در دست گیری “حکومت” در ایران است، همان کاری که “طالبان” در افغانستان کرد.

دفاع از حکومتی که با تحصیل دختران هم مشکل دارد

درواقع ایشان، حکومتِ مطلوب خود را در ایدئولوژی و رفتارِ گروه “طالبان” می بیند که چُنین عباراتی را در تائیدِ شورشِ این گروه به کار برده و در حالیکه بسیاری از مردم در شهرهای سقوط کرده به دست طالبان؛ از ترس جان و ناموسِ شان آواره و فراری شده و حتی به ایران پناه آورده اند، جناب عبدالحمید از ریشه و حمایتِ مردمی گروه طالبان و نصرتِ الهی اش می گوید!

این موضع گیری نشان می دهد که مسئله و مشکل اصلیِ جناب مولوی عبدالحمید و دلیل انتقاداتش از حکومتِ ایران؛ “نداشتن قدرت و حکومت” است و حال که گروهی با ایدئولوژی و نحله ی فکری خود را در کشور همسایه و همزادِ ایران (افغانستان) در قدرت دیده اند، سِرِّ باطن را ظاهر کرده و مشخصاتِ حکومت مطلوبِ خود را که همانا در آینه “طالبان” دیده اند، بیان کرده اند… حکومتی که حتی با تحصیلِ دختران و خروجِ زنان از خانه نیز مشکل دارد!

ایرانیان اجازه نمی دهند ایران، افغانستان شود

با این حال باید گفت که ایرانیان از هر قومی با هر دین و مذهبی همچون شیعه و سنی و ارمنی و کلیمی و مسیحی و زرتشتی هیچگاه اجازه قدرت گرفتن اسلامِ طالبانیِ مَدنظرِ جناب مولوی عبدالحمید را در ایران، نخواهند داد.

مواضعِ متناقضِ جناب عبدالحمید و حمایتِ صریح، آشکار و همه جانبه ی ایشان از گروه “طالبان”، هشداری ست برای برخی از جناح های سیاسی در ایران تا بدانند حکومت و “آرمانشهرِ” موردِ علاقه و مدنظر جناب مولوی عبدالحمید ها، چیست و آنها در پسِ سخنانِ خود و در صورت رسیدن به قدرت، به دنبالِ پیاده کردنِ چه حکومتی هستند…

آیا کسانی که فریبِ آنها را می خورند حاضرند در حکومتِ طالبانی شکل گرفته از سوی مولوی عبدالحمید ها، زندگی کنند؟

اگر حاضرند بسم الله، برای امتحان دستِ زن و بچه را گرفته و برای زندگی به افغانستان بروند.

لینک کوتاه : https://eghtesadsalem.com/?p=53213
نظرات کاربران :

مطالب مندرج در بخش "کامنت"، نظراتِ مخاطبانِ سایت بوده و پایگاه خبری اقتصاد سالم قادر به تائید یا ردِّ صحت یا درستی آنها نیست و مسئولیتی در قبال این نظرات ندارد.

دیدگاه شما