سیاستهای اعلامیِ “آیت الله خامنه ای” را فراموش نکنید

مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، اتفاقات و حوادثی که در ماه ها و به ویژه چند هفته ی اخیر در افغانستانِ تحتِ حاکمیتِ گروه “طالبان” رخ داده است، نه تنها برای ایران به عنوان همسایه ی غربی این کشور چندان خوشایند نبوده بلکه نشانه ها و سیگنال هایی از خصومت یا حداقل عدمِ حُسن همجواری را نیز به همراه داشته است:

۱_ حملات مکرر تروریستی به تجمعات و مراکز آموزشی و مذهبی شیعیان در افغانستان

۲_ تحرکات و اقداماتِ برخلافِ اصولِ حُسن همجواری از سوی نیروهای طالبان در مرزهای مشترک

۳_ ادامه ی سیاست دولت آمریکایی اشرف غنی در عدم روانسازیِ آب و جلوگیری از ورودِ حق آبه ی ایران از رود هیرمند به سیستان

از مهمترین حوادثی است که در ماه ها و هفته های اخیر در افغانستان اتفاق افتاده و البته ایران تا کنون با خویشتنداری و مدارا با همسایه شرقی خود در برابر این حوادث، برخورد کرده است…

این وضعیت در حالی ست که “ایران” در ۴۰ سال اخیر “بزرگترین، دست و دل بازترین و مهربان ترین” میزبان و پذیرنده ی مهاجران از افغانستان بوده و حتی مسئولانِ ارشد طالبان نیز بارها خود به این موضوع اعتراف کرده اند؛ بنابراین انتظار می رود که حاکمیتِ فعلی در افغانستان رفتاری متناسب با رویکردِ مثبتِ ایران در تعامل با همسایه غربی خود، نشان دهد که تا کنون اینگونه نبوده است…

در این شرایطی ضروری ست که سیاست های کلی نظام ج.ا.ا در قبال افغانستان و تحولات آنرا بار دیگر به حکومت طالبان یادآوری کرد:

رهبر ایران:” ما طرفدارِ ملت افغانستان هستیم… رابطه ی ما با دولتها در افغانستان، بستگی به نوع رابطه آنها با ما دارد…”

ششم شهریور ماه سال گذشته (۱۴۰۰)، آیت الله علی خامنه ای رهبر ایران و فرمانده کل قوای ج.ا.ا در دیدار با هیات دولت جدید (سیزدهم) برای نخستین بار به صورت علنی نسبت به حوادثِ آن روزهای افغانستان (فرار نظامیان آمریکایی از این کشور و تقدیم آن به نیروهای طالبان) موضع گیری و اظهار کردند:” افغانستان برادر هم زبان، هم دین و هم فرهنگ ماست. مصیبت‌های افغانستان انسان را به شدت متأثر می کند. این‌ها کار آمریکاست. این سختی‌هایی هم که می‌کشند، این حوادثی که دارد پیش می‌آید پی‌درپی، این حادثه‌ی روز پنجشنبه، این کشتارها، همه‌اش کار آمریکاست…
۲۰ سال این کشور را اشغال کردند و انواع و اقسام ظلم‌ها را به اینها کردند. مجلس عروسی و عزا را بمباران کردند. عناصری را زندانی کردند. تولید مواد مخدر را ده‌ها برابر افزایش دادند. یک قدم هم برای پیشرفت مدنی و اقتصادی افغانستان برنداشتند. افغانستان از آن زمان عقب تر نباشد جلوتر نیست…
به هرحال ما طرفدار ملت افغانستان هستیم. دولت‌ها می‌آیند و می‌روند. آنکه باقی می‌ماند، ملت افغانستان هستند و نوع رابطه ما با دولتها بستگی دارد به نوع رابطه آنها با ما.
ان‌شاءالله خداوند وضع ملت افغانستان را به بهترین وجه قرار دهد، آنها را از این وضعیت نجات دهد و تفضلاتش را بر آنها نازل کند، و بر ما، انشالله.”

در این سخنان رهبر ایران تاکید کردند که “دولت‌ها (در افغانستان) می‌آیند و می‌روند. آنکه باقی می‌ماند، ملت افغانستان هستند و نوع رابطه ما با دولتها بستگی دارد به نوع رابطه آنها با ما.”

بنابراین به نظر می رسد رهبری ایران با جدا کردن دولت و حاکمیت در افغانستان از ملتِ افغانستان؛ “گروه طالبان” را خطاب قرار داده و به نوعی هشدار داده اند که نوعِ رابطه ی جمهوری اسلامی ایران با حکومتِ فعلیِ مستقر در افغانستان، کاملا بستگی به نوعِ رفتار این حکومت دارد….

درواقع اگر طالبان هنجارهای بین المللی و منطقه ای، حُسن همجواری، منافع مشترک ۲ ملت و ۲ کشور همسایه و به ویژه امنیت تمامِ مردمِ افغانستان و همچنین امنیت مرزهای مشترک را حفظ و از انجام برخی اقداماتی که ۲۰ سال پیش مرتکب شدند؛ پرهیز کند، با رفتار دوستانه و توام با حُسن همجواری جمهوری اسلامی ایران مواجه خواهد شد اما در غیر این صورت، نوع رفتار ایران، تابعی از اقداماتِ طالبان خواهد بود…