مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، مرداد ماه سال ۱۴۰۰ درست در اوجِ حمله ی گروهک تروریستی طالبان به کشور افغانستان و کشتار مردمِ مظلومِ این کشور توسط این گروهک؛ “مولوی عبدالحمید” در خطبه های نماز جمعه شهر زاهدان در مسجد مکی اظهار کرد:” پیشروی‌های گسترده و سریعِ طالبان که بخش‌های زیادی از افغانستان را به تصرف خود درآورده‌اند، بیانگر این است که این حرکت ریشۀ مردمی دارد و از نُصرت خدا و حمایت‌های مردمی برخوردار است.”

در طولِ ۲ سال اخیر نیز گروهک طالبان از حمایتهای مولوی عبدالحمید برخوردار بوده است.

بخشی از مواضعِ “مولوی عبدالحمید” در حمایت از گروهک تروریستی طالبان به نقل از تلویزیون “ایران اینترنشنال و بی بی سی فارسی”

با این حال با ۲ اقدامِ جنایتکارانه ی اخیر گروهک طالبان که در اقدام اول، ورودیِ آب رودِ هیرمند به ایران را به طور کلی مسدود کرده و میزانِ خشکسالی در استان سیستان و بلوچستان را به مرزِ “هشدار” رسانده است و همچنین اقدام ۲ روز پیش و تجاوزِ مرزیِ طالب ها و شهادتِ ۲ مرزبانِ ایرانی؛ انتظار می رفت که مولوی عبدالحمید حداقل به عنوانِ “یک ایرانیِ مقیم در استان سیستان و بلوچستان”؛ مواضع خود در حمایتِ صددرصدی و بی چون و چرا از گروهک تروریستی طالبان “تعدیل” کند، با این حال جدیدترین موضع گیری وی در شب گذشته درباره ی حوادث اخیر نشان می دهد که تعلقِ خاطر و ارادتِ وی به طالبان و ایدئولوژی این گروهک تروریستی، بسیار بیشتر از هرگونه علاقه ای به ایران و مردمِ مظلومِ سیستان و بلوچستان است…

در همین رابطه موضعِ مولوی عبدالحمید را در توئیت زیر بخوانید:

در این رابطه نکات زیر قابل توجه است:

۱_ مولوی عبدالحمید برخلافِ واقعیاتِ روی زمین که مبتنی بر خصومتِ گروهکِ تروریستی طالبان با مردمِ ایران و اقداماتِ خصمانه برعلیه منافعِ ایرانیان است؛ تنش هایِ فی مابین را به سطحِ ۲ کشورِ “ایران و افغانستان” ارتقاء داده تا به این ترتیب طالبان را “تطهیر” کرده و مردمِ ایران را در برابر مردمِ افغانستان قرار دهد…

۲_ این “خیانتِ” مولوی عبدالحمید در “تحریفِ” صورت مسئله، در حالی ست که ایران در ۴۰ سالِ اخیر؛ مامن و پناهِ مردمِ مظلوم افغانستان بوده که از تجاوزِ شوروی سابق تا تجاوز طالبان در حدودِ ۲۵ سال پیش و تجاوز آمریکا و ناامنی و جنگ های پیاپی، به ایران پناه آورده اند…

۳_ بنابراین نیازی نیست که مولوی عبدالحمید “گروهک تروریستی طالبان” و اقداماتِ ضدِّایرانی اَش را پشت نامِ مردمِ افغانستان پنهان کرده و “پیوندهای تاریخی و منافعِ مشترکِ دو ملت” را یادآوری کرده و به این بهانه ها، طالبان را تطهیر کرده و از زیرِ بارِ محکومیتِ اقداماتِ خصمانه ی آنها همچون بستنِ آب بر مردمِ مظلومِ سیستان و تجاوزاتِ مرزیِ گاه و بی گاه و کشتنِ ۲ مرزبانِ ایرانی در تجاوزِ اخیر، فرار کند…

۱/۳_ در همین رابطه به مولوی عبدالحمید یادآوری می کنیم که در اوجِ حمله ی طالبان به افغانستان و درست در روزهایی که شما بی توجه به کشتار و آوارگیِ مردمِ مظلومِ افغانستان به دستِ گروهکِ طالبان در خطبه های خود در نماز جمعه این گروهک را “نُصرت خدا بر روی زمین” معرفی می کردید؛ آیت الله علی خامنه ای رهبر عالی ایران و فرماندهی کلی نیروهای مسلح در دیدار با اعضای دولت سیزدهم، با اشاره به تحولاتِ کشور همسایه صراحتا اظهار کردند که “ایران، دوست و طرفدارِ مردمِ افغانستان است، حکومت ها در این کشور می آیند و می روند و نوعِ رفتار ایران با این حکومتها، بستگی به نوعِ رفتارها آنها دارد…”.

۲/۳_ همچنین از جناب مولوی عبدالحمید می پرسیم که جنایاتِ اخیر گروهک طالبان در رابطه با مردمِ ایران؛ نیازمندِ محکومیتی هرچند صوری و مختصر برای “حفظ ظاهر” از جانب حضرتعالی نبود!؟

۴_ در این میان نکته کلیدی این است که، همین مولوی عبدالحمید با همین ایدئولوژی و خصوصیات، مدعی طرفداری از حقوق بشر است! اما حقوقِ هموطنانِ خود در ایران و همشهریانِ خود در سیستان را به گروهکِ تروریستی طالبان فروخته است…

۵_ دلیل این اقدامِ عبدالحمید چیزی جز “نزدیکیِ ایدئولوژیک” و قرابتِ فکری و رفتاریِ مولوی عبدالحمید با گروهکِ طالبان، نیست و در این شرایط تنها می توان گفت:” وای به روزی که مولانا عبدالحمیدها، در ایران به حکومت برسند و همچون هم کیشانِ خود در گروهک طالبان؛ زنان و دختران را در خانه ها حبس و تحصیلات دختران را نیز حرامِ شرعی و ممنوع اعلام کنند”.

۶_ دلیل این اقدام، نزدیکیِ مولوی عبدالحمید با ایدئولوژیِ “وهابی_تکفیریِ” گروهک تروریستی طالبان است که از نظر ایدئولوژیک؛ مهمترین دشمن خود را “ایرانیان” می دانند…

۷_ در همین رابطه فیلمی در شبکه های اجتماعی منتشر شده که در آن دیده می شود در مجلسی که راس و بزرگِ آن “مولوی عبدالحمید” است؛ حاضران “معاویه” را امیر خوانده و مَدح و ثنای او گفته و “سیاستش” را می ستایند!، هَمو که با امیرمومنان علی ع به جنگ پرداخت، قرآن ها بر سرِ نیزه ها کرد و از مهمترین موانعِ تثبیتِ حکومتِ “عدل و مهرِ” علی ع بود…

“یزید فرزندِ معاویه” نیز آب بر حسین، فرزندِ علی و فاطمه س بست و جنایتِ ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری در “کربلا” را رقم زد…

۸_ طبق آنچه که تاریخ روایت کرده، از “معاویه” و تبارش و خلافتِ اُمَویان؛ جز ظلم و ستم بر توده ی مردم و غارتِ بیت المال؛ چه رُخ داده که مولوی عبدالحمید این نَحله را نمایندگی و حمایت می کند!؟ آن هم در تنها حرمِ شیعه ی جهان که برای برپاییِ آن، شیعه ۱۴۰۰ سال خون داده است…

فیلم زیر را ببینید:

پی نوشت:

معاویه بن ابوسفیان: وی بنیانگذار سلسه ی خلافت/سلطنتِ اُمَویان بود که بعد از وی فرزندش “یزید” به خلافت/سلطنت رسید و راهِ پدر در کشتار و ظلم و ستم را ادامه داد.

گزارش های مرتبط زیر را هم بخوانید:

“علی” اسطوره ای افسانه ای بود یا خدایی بر روی زمین / تاریخ پاسخ می دهد

دوستانِ مولوی عبدالحمید قبرِ احمدشاه مسعود را تخریب کردند

.