میراثی که از ژنرال دوگل و فرانسه آزاد، به سیدحسن نصرالله رسید چیست

مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، در روز ۱۷ ژوئن سال ۱۹۴۰، پس از شکست و تسلیم فرانسه در برابر ارتشِ آلمان نازی، ژنرال “شارل دوگل” (سیاستمدار و نظامی ارشد فرانسوی) به لندن گریخت و در آنجا رهبری و سازماندهی نیروهای “مقاومت” (فرانسه ی آزاد) را در برابر اشغالگرانِ نازی، را برعهده گرفت.

او روز بعد طی سخنرانی رادیویی از رادیو بی بی سی، از هم‌ وطنان ش در فرانسه خواست که روحیه خود را از دست ندهند و در مقابل “اشغالگری آلمان” مقاومت کنند.

ژنرال دوگل در سخن با مردم فرانسه گفت:” هر چه اتفاق افتد (با گریه)، مقاومت فرانسه نباید از بین برود”.

حدود ۴ سال بعد ژنرال دوگل به دنبال پیشروی نیروهای متفقین در سال ۱۹۴۴، به فرانسه بازگشت و عنوان قهرمان ملی را در برابر اشغالگریِ آلمان هیتلری کسب کرد.

“مقاومت” در برابر اشغالگری، میراثی که به حسن نصرالله رسید

اما ۴۵ سال بعد از تشکیل “مقاومتِ فرانسه” در برابر اشغالگرانِ نازی توسط ژنرال دوگل، جنبش مقاومتِ “حزب الله لبنان” (در سال ۱۹۸۵) در کشور لبنان برای مقابله با اشغالگران صهیونیست در این کشور تشکیل شد.

“سیدحسن نصرالله” از سال ۱۹۹۲ تا کنون، رهبری جنبش مقاومت حزب الله در لبنان را برعهده دارد.

شباهتِ جنبش “مقاومتِ فرانسه” (فرانسه آزاد) با جنبش “مقاومتِ لبنان” (حزب الله لبنان) در این است که هر دو جنبشِ مقاومت:

الف_ برای مقابله با تجاوز و اشغالِ سرزمین مادری توسط بیگانگان (ارتش آلمان نازی در فرانسه و ارتش صهیونیست و گروه های نیابتی آنها همچون فالانژها در لبنان) تشکیل شدند.

ب_ هر ۲ جنبشِ مقاومت، توسط رهبرانِ ملی تشکیل شده و اعضا و نیروهای آنها “مردم” ی هستند.

ج_ هر دو جنبش با استفاده از منابع و نیروهای مردمی، با اشغالگران مبارزه کردند و درنهایت موفق به اخراجِ متجاوزان شدند.

ژنرال شارل دوگل رهبر جنبش مقاومت فرانسه و سیدحسن نصرالله رهبر جنبش مقاومت لبنان

اما حال پرسش این است که:
دلیل “تفاوتِ” رویکردِ دنیای غرب در برخورد با دو جنبش مقاومت فرانسه با مقاومت لبنان، چیست!؟

در پاسخ به این پرسش باید به مناسباتِ “غیرعادلانه و باندیِ” حاکم بر روابط بین الملل به شرح زیر، اشاره کرد:

۱_ جنبش “مقاومت فرانسه” و رهبرِ فقیدِ آن ژنرال دوگل، هم اکنون از خوش نامان و بزرگان در تاریخ اروپا و آمریکا و به ویژه فرانسه؛ شناخته می شود، چرا که با “اشغالگرانِ نازی” در جریان جنگ جهانی دوم مقابله کرده است.

۱/۱_ اما درمقابل همین اروپا و آمریکا، موضعی “خصمانه” نسبت به جنبش “مقاومت لبنان” و رهبر آن حسن نصرالله دارند زیرا این جنبشِ مقاومت با “رژیم” ی مقابله می کند که نقشِ “نمایندگیِ” اروپا و آمریکا در منطقه ی غرب آسیا را دارد!

۲_ به همین دلیل است که دنیای غرب، ۲ موضعِ کاملا متفاوت و متضاد، در برابرِ ۲ “جنبش مقاومت” اتخاذ می کند، مقاومتِ فرانسه را ستایش می کند چون از آب و خاکِ اروپا دفاع کرده است؛ اما مقاومتِ لبنان را محکوم می کند چون در برابر “صهیونیست” هایی ایستاده که “مخلوقِ” غرب و به ویژه انگلستان، هستند و اگر نبود پشتیبانی های همه جانبه ی اروپا و آمریکا، تا کنون مضمحل و نابود شده بود…

۳_ همین موضوع درباره ی جنبش های “مقاومتِ فلسطین و عراق و یمن و…” نیز صدق می کند.

۱/۳_ “مقاومتِ فلسطین” پاسخِ بدیهی و طبیعیِ اشغال فلسطین از سوی ارتش و مهاجمانِ صهیونیست بوده است.

۲/۳_ مشابه همان کاری که در سال ۱۹۴۰ ژنرال دوگل با کمک مردمِ فرانسه انجام داد و جنبش “مقاومتِ فرانسه” را در برابر اشغال کشورشان به دست ارتش آلمان نازی، تشکیل داد.

۳/۳_ حال همان اروپا و آمریکایی که “بنیانگذارِ” جنبش های مقاومت در برابر “اشغالگریِ” آلمان هیتلری در اروپا بوده اند؛ به ملت های منطقه می گویند:
“حق ندارید دربرابر اشغالگرانِ اسرائیلی، از خودتان دفاع کرده و جنبش مقاومت تشکیل دهید”

۴_ با این “معیار و شاخص” است که اروپا و آمریکا به خود اجازه می دهند جنبش های “مقاومت” همچون حزب الله و حماس را که از مردمِ خود در برابر “متجاوزانِ اشغالگر” دفاع می کنند؛ محکوم کرده و بعضا تروریست بنامند!

۵_ با این حال تاریخ کار خود را می کند و افکار عمومی و مورخان “شهادت” می دهند که “مقاومت”، میراثی ست که از ژنرال دوگل و فرانسه ی آزاد؛ به سیدحسن نصرالله به ارث رسیده است.

۶_ مرور تاریخ نشان می دهد هرجا که تعرضِ بیگانه ای به سرزمینی رُخ داده است؛ به ناچار و به طور بدیهی، جنبش های مردمیِ ضداشغالگری با هدفِ “آزادسازی” نیز شکل گرفته است.

۱/۶_ همانگونه که از معروف و برجسته ترین چهره هایِ “مقاومت” در تاریخ معاصر در دنیای غرب؛ “ژنرال دوگل” است که رهبریِ جنبش “مقاومت فرانسه” علیه آلمان نازی و حکومت فاشیتی هیتلر را برعهده داشت.

۷_ اتفاقا هر ساله در تاریخ ۶ ژوئن، عملیات آزادسازی فرانسه مشهور به عملیات “نورماندی” (نوورماندی Normandie نام منطقه‌ای ساحلی در شمال‌ غربی فرانسه است) با حضور روسای جمهور آمریکا و فرانسه در مراسم ویژه ای، گرامی داشته می شود.

۱/۷_ “عملیات نورماندی” در تاریخ ۶ ژوئن ۱۹۴۴، با حمله گسترده متفقین به مواضع ارتش آلمان هیتلری در سواحل فرانسه در نورماندی، آغاز شد و بزرگترین حمله دریایی در تاریخ محسوب می شود.
با این حمله متفقین عملیات آزادسازی فرانسه و سپس اروپای غربی را آغاز کردند و پایه‌های پیروزی متفقین در جبهه غربی بنا نهاده شد.

۸_ در پایان خاطرنشان می شود که این یادداشت به بهانه اخبار منتشره مبنی بر “آمادگی ارتش اشغالگرِ اسرائیل برای حمله همه جانبه به لبنان”؛ نگاشته و منتشر شده است.

۱/۸_ همان طور که با مرور تاریخ، در سطور بالا مشخص است؛ حمله ارتش های اشغالگر در طول تاریخ محکوم به شکست بوده است.