“هادی ساعی” ها، خاکِ پایِ جهان پهلوان تختی هم نمی شوند

یادداشت/ دکتر مرضیه حسینی _ روزنامه نگار و فعال امور زنان

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، آقای هادی ساعی! شمایی که یک تریلی عناوین و القابتان را نمی کشد! قهرمان جهان! دارنده ۲ طلای المپیک! پرافتخاترین تکواندوکار ایران! مدیر فنی تیم ملی! عضو سومین و چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران!

یادآور می شوم شما تمامی این مناصب و القاب و افتخارات را از مردمِ ایران دارید! این مردم بودند که به وجه قهرمانی شما احترام گذاشته و عضو شورای شهرتان کردند تا شما از مزایایش بهره مند شده و آنچنان مغرور و از خود راضی شوید که بر صورت دبیر کل سازمان لیگ سیلی بزنید تنها به این دلیل که دیر به شما خیرمقدم گفته است!

مصطفی بابایی که نه گوینده سالن بود و نه مجری، کسی که به او سیلی زدی اساسا نقشی در خواندن اسم شما نداشت، اما حتی اگر گوینده سالن بود، حتی اگر به واقع اسم شما کمی دیر خوانده می شد، حمله بردن به سمت دبیر سازمان لیگ و کتک زدن و فحاشی به او چه توجیهی دارد؟!

شنیده ام که پس از حمله به مصطفی بابایی، بی آنکه ذره ای نادم و ناراحت باشی، به پولادگر رییس فدراسیون تکواندو گلایه کرده‌ای و گفته ای «این برخوردها با نیت خاص و با هدف بی‌احترامی و کوچک‌ کردن من صورت می‌گیرد»!

اما اصلا مگر تو که هستی که اینچنین به خود غره شده ای؟ مگر تو مقامی جز نوکریِ مردم ایران داری!؟

هادی ساعی ها، خاکِ پایِ جهان پهلوان تختی هم نمی شوند
تختی نوکرِ مردمش بود و متواضع
اگرچه بزرگِ شهر و کشور بود در حدی که محمدرضا شاه هم از او و جایگاهش می ترسید؛ اما هیچگاه سیلی بر گوش کسی نزد

تو اگر قهرمانی و اگر مربی و اگر عضو شورای شهر تهران شدی، به واسطه مردم است. همان مردمی که در شبکه های اجتماعی از فحاشی و دست بِزَنَت انتقادها کردند.

اما کاش کمی مرام پهلوانی هم میداشتی، ای کاش اخلاق قهرمانی و پهلوانی و تواضع را از امثال تختی فرا می گرفتی.

همین است که تو و امثالِ “هادی ساعی” ها؛ جهان پهلوان تختی نمی شوند که هیچ، خاک پای او هم نیستند…

خودتان را بیش از این از چشم مردم ایران نیندازید و عذرخواهی کنید.