محسن رضایی دنبال چیست؟

صارم هلالی

به گزارش اقتصاد سالم؛ محسن رضایی در همایش ائتلاف در ۲۶ سخنان مهمی را بیان کرد.
ایده وحدت کبیر او ایک ایده تازه در ادبیات انقلاب است . او با این ایده یک صفت انقلابی به اجماع ملی بخشیده است به این معنا که هرکس از خانواده انقلاب است ، باید در دولت آینده نقش آفرینی کند.

از نظر رضایی وحدت کبیر ، نگاهی انقلابی به تجمیع همه ظرفیت های ملی است . او می گوید : علاوه بر این به یک «وحدت کبیر» نیاز داریم که بعد از انتخابات باید صورت گیرد و همه نیروها باید پای کار بیایند.
رضایی تأکید کرد: همه دلسوزان انقلاب و کشور، باید در دولت آینده حضور داشته باشند، نه اینکه از یک طرف، فرد پیروز انتخابات بگوید من تیم خودم را دارم و با بقیه نمی‌توانم کار کنم، از طرف دیگر مجلس برای حفظ وحدت و هماهنگی با دولت، نتواند وزرای پیشنهادی را رد کند و به این ترتیب مردم و کشور مجبور شوند چهار سال با یک دولت ضعیف کنار بیایند و آثار زیانبار ناکارامدی دولت را تحمل کنند.
ایده دوم رضایی که پرویز سروری بر آن انگشت گذاشته است ، ایده یک رای و دو انتخاب است.
بدین معنی که ریس جمهور احتمالی قبل از رفتن به پاستور، معاونین ، وزار و افراد دارای سمت احتمالی در دولتش را به مردم صادقانه معرفی کند.
یکی از بزرگترین آفت های دولت های پس از انقلاب ، گندم نمایی و جو فروشی در تشکیل کابینه بوده است. لذا محسن در رابطه به نقد و ارائه طریق می پردازد.

او می گوید ما در انتخابات ریاست‌جمهوری یک رأی ما دو رأی محسوب می‌شود؛ با یک رأی، رییس‌جمهور را انتخاب می‌کنیم و با رأی دیگر، رییس دولت را. چرا که اکنون وظایف نخست‌وزیر و رییس‌جمهور در یک شخص خلاصه شده است و ما با یک رأی هر دو‌ را انتخاب می‌کنیم.
وی با نقد دوران شعار زدگی و صداقت با رای دهندگان می گوید : حضور در سفر خارجی و سخنرانی کردن، کار سختی نیست، ما در کشور سخنران خوب زیاد داریم. مسئله مهم این است که تعیین دولت، به اندازه خود رییس‌جمهور مهم است.
دوران اینکه هر رئیس جمهور سکان اداره کشور را به دلخواه خود و اطرافیانش و برخی محافل مدیریتی به هر طرف بچرخاند و بدون برنامه بخواهد کشور را اداره کند، به سر آمده است. دوران کوچک کردن ایران با مدیریت محفلی به پایان رسیده است. دوران خودسانسوری ما هم باید پایان پیدا کند.

مساله سوم که به نطر رضایی وقت شکستن سانسورش رسیده است ، ایده ای است که او در جنگ آن را آزموده است. انتقال نسلی بر اساس گام دوم انقلاب . حقیقت آنست که این ایده را در تاریخ چهل و دوساله انقلاب ، کسی جز محسن رضایی محقق نکرده است. آیا او خواهد توانست آنچه در جنگ برای ساختن سرداران نابغه جوان با متوسط سنی بیست و پنج محقق کرد ، در دهه پنجم انقلاب محقق کند؟

رضایی می گوید :باید طی بیست سال گذشته انتقال بین نسلی انجام می‌شد، فرصت کافی دراختیار ی نیست و حالا که این موضوع از بیست سال قبل شروع نشده، باید در همین ده سالی که نسل اول و دوم می‌توانند نقش‌آفرینی کنند، انتقال بین نسلی به طور کامل و صحیح انجام شود.
امروز هم می‌شود همان حسن باقری‌ها را بر مصدر امور نشاند. امروز هم می توان افراد توانمندی را در جامعه یافت که در مدتی کوتاه، راه حل های مدیریتی خوب برای پیشرفت امور اجرایی در سطوح مختلف ارائه کنند.
باید دید که دکتر محسن رضایی به عنوان ایده پرداز ، اجازه خواهد داشت به عنوان برآیند وحدت کبیر نیروهای انقلاب ، مجری این سه محور انتخابات ۱۴۰۰ باشد ؟