فائزه هاشمی و شاخص های امنیت ملی ایران

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم“، وی اظهار کرده: باید به روز بود، دنیا دنیای تعامل است و اگر با دیگر کشورها در ارتباط نباشیم، آسیب می بینیم.

در مجموع نیز از سخنان وی چنین بر می آید که باید با تاسی از اقدامات اخیر خرده کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، امارات و بحرین، سیاست تعامل و به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی را در پیش گرفت.

این اظهارات هاشمی در حالی است که مناقشه ایران و رژیم صهیونیستی مناقشه ۲ کشور و موضوعی عادی و دو طرفه نیست.

اسرائیل با توجه به ذات اشغالگرانه اش، به دنبال توسعه و بسط نفوذ خود است و ایران را یگانه مانع خود در این راه می بیند تا جایی که این رژیم در زمان شاه نیز اگرچه روابط دوستانه ای با حکومت پهلوی داشت؛ با این حال از ایران به عنوان یک کشور بزرگ واقع در منطقه حساس خاورمیانه، با ایدئولوژی مردمیِ شیعی و ظلم ستیز، هراس داشت.

این هراس با پیروزی انقلاب اسلامی به بی نهایت رسید و از پرده درآمد، زیرا براساس محاسبات کارشناسی و واقعیت های روی زمین، تنها کشوری که می تواند با زیاده خواهی ها و تجاوزات رژیم اشغالگر و توسعه طلب مقابله کند، نه کشورهای دیکتاتوری و ضعیف عرب، بلکه جمهوری اسلامی ایران است.

به همین دلیل است که دیرزمانی است که “ایجاد جنگ داخلی و تجزیه ایران” به دستور کار اول رژیم صهیونیستی و آمریکا تبدیل شده است، به گونه ای که اگر همین حالا رضا ربع پهلوی هم قدرت را در ایران در دست گیرد، رژیم صهیونیستی، آمریکا و البته کشورهای عرب متخاصم به رهبری سعودی، از تجزیه ایران چشم پوشی نخواهند کرد.

البته فرق ج.ا.ا ایران با رضا ربع پهلوی و دیگر مخالفان ایران این است که به درستی متوجه نیات اصلی دشمنان این سرزمین بوده و از منافع دفاعی کشور عقب نشینی نمی کنند، اما نامبردگان به دلیل عدم وطن پرستی و در بهترین حالت، خوش خیالی و جهالت، تمامیت ارضی این کُهن دیار را واگذار خواهند کرد، همان دیاری که کوروش کبیر و میراث آن، لقلقه زبانشان است.

در چنین شرایطی باید به فائزه هاشمی و دیگر همفکرانش گفت که اگر واقعا از کمترین قدرت تحلیل و بهره هوشی برای تشخیص این واقعیتها برخوردار نیستید، بهتر است خاموشی گزینید.