مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری ۱۴۰۰ خبری (اقتصاد سالم)؛ برای پاسخ به این پرسش به گزاره های زیر توجه بفرمایید:

۱_ در یک ماه گذشته از جنگِ حماس و اسرائیل، مهمترین اخبار مخابره شده از غزه مربوط به بمبارانِ بیمارستان ها، مدارس و مراکزِ پناه گرفتنِ غیرنظامیان؛ بوده است.

۲_ با وجودِ آنکه “رژیمِ اسرائیل” فرزندِ نامشروع اما عزیز و دُردانه ی غربی ها به ویژه آمریکایی ها است؛ اما کُشتار غیرنظامیان به ویژه زنان و کودکان در بیمارستان ها و مناطقِ امن، حتی صدای بعضی از متحدانِ غربی صهیونیست ها را نیز درآورده است.

۳_ همچنین تمام سازمان های بین المللی از سازمان ملل متحد و دبیرکل آن تا سازمان جهانی بهداشت، صندوق کودکان سازمان ملل، صلیب سرخ جهانی و… بارها به جنایاتِ اسرائیل در غزه اعتراض کرده و خواستارِ توقف نسل کُشی و آتش بس شده اند.

گزارش زیر را بخوانید:

جمع بندی نظر جامعه جهانی درباره جنگِ حماس و اسرائیل چیست

۴_ این وضعیت حداقل در عرصه ی اخلاقی و افکار عمومی، اسرائیلی ها را در موضعِ یک رژیمِ جنایتکار و بچه کُش قرار داده و افکار عمومیِ جهان را با فلسطینی ها همراه کرده است؛ با این حال پرسش این است که چرا سیاستمداران در “اتاقِ فکر” رژیم اشغالگر، بی توجه به افکار عمومی جهان، به جنایت و نسل کُشی در غزه ادامه می دهند!؟

۵_ پاسخ پرسش این است که سیاستمداران در رژیمِ اشغالگرِ اسرائیل عامدانه ی سیاستِ حمله به غیرنظامیان به ویژه بیمارستان ها و مدارس و مناطقِ پناه گرفتن غیرنظامیان را در پیش گرفته اند تا با برقراریِ “معادله ی وحشت و خون”؛ این پیام را به مردمِ غزه بدهند که یا غزه را ترک می کنید یا در آنجا می مانید و کشته خواهید شد، حتی اگر در بیمارستان ها، مدارس و مناطق امن و غیرنظامی پناه گرفته باشید!

منبع: بی بی سی

۵_۱ نتیجه این سیاست صهیونیست ها این است که طبق جدیدترین آمارها تاکنون حدود نیمی از بیمارستان ها غزه از کار افتاده و از چرخه ی خدمات رسانی خارج شده است…

۶_ درواقع آدم کُشان و بچه کُشان صهیونیستی با زبانِ خون و گلوله و بمب؛ با مردمِ غزه و زن و کودک و سالخوردگان در این منطقه سخن می گویند و ۲ راه پیشِ پای آنها گذاشته اند:

الف: ماندن در سرزمین مادری اما در شرایطی که حتی در بیمارستان ها و دیگر مناطق امن در شرایط جنگی نیز؛ امنیت نخواهند داشت و هر لحظه امکان کُشته شدن وجود دارد.

ب: تَرک اجباری خانه ها و خروج از غزه و رفتن به مصر و اسکان در اردوگاه های آوارگان در صحرای سینا.

۷_ اسرائیل با این سیاست می خواهد تا حد امکان غزه را از جمعیت خالی کند تا راحت تر با مبارزان مقاومت برخورد کرده و کنترلِ کامل این بخش از خاکِ فلسطین را در دست بگیرد.

۸_ در چُنین شرایطی تجربه های پیشین در جنگ های گذشته و همچنین مقاومتِ مردمِ غزه در برابر جنایت های یک ماه اخیر اشغالگرانِ اسرائیلی نشان می دهد که بعید است که این رژیم حتی با شدیدترین جنایات جنگی و بشری؛ بتواند مردمِ غزه را مجبور به ترک خانه و وطن خود و آوارگی در کشورهای دیگر کند.

۹_ در همین رابطه برخی گزارش های منتشره از مردمِ غزه نشان می دهد که آنها ترجیح می دهند در خانه ی خود و سرزمینِ مادری به شهادت برسند تا اینکه خودشان و نسل های آینده ی خود را مجبور به زندگی در اردوگاه های آوارگی در کشورهای دیگر کنند.

۱۰_ علاوه بر این، نکته ی مهم این است که تمام مبارزانِ حماس در غزه؛ از فرزندان و وابستگانِ خونیِ مردمِ غزه هستند و آنها فرزندان شان را در برابر اشغالگران تنها نمی گذارند.

۱۱_ در این رابطه آنچه اشغالگران از آن غافلند این است که هرچه بر گستره و شدتِ جنایات خود بیافزایند و خون بیشتری از مردمِ غزه به ویژه کودکان بریزند؛ این نسل و نسل های آینده را نسبت به مکتبِ “مقاومت و مبارزه با اشغالگران” مصمم تر و معتقد تر خواهند کرد.