مجید معتمدی _ روزنامه نگار

به گزارش پایگاه خبری “اقتصاد سالم”، نگارنده این نقل قول از مولوی عبدالحمید را ابتدا جدی نگرفته و در درست بودن انتسابِ این اظهارات به وی، شک داشتم تا اینکه در یک هفته اخیر از یک سو “تکذیبیه” ای از سوی وی منتشر نشد و از سوی دیگر؛ حمله تروریستیِ بعدی این گروهک دو روز پیش رُخ داده و برخی حواریون عبدالحمید به همین بهانه باز هم از “ضرورت مذاکره با تروریست ها” برای توقفِ حملات تروریستی سخن گفتند…

در چُنین شرایطی، اشاره به نکات زیر اجتناب ناپذیر است:

۱_ “جیش العدل” یک گروهک تروریستی ست که پس از برخورد نیروهای امنیتی با گروهک “جندالله” و دستگیری و اعدام سرکرده آن عبدالمالک ریگی؛ به وجود آمده و جایگزینِ جندالله (دقیقا با همان نقش و کارکرد) شد.

۲_ تا کنون به غیر از حملات مسلحانه (با سلاح های گرم و جنگی) به نیروهای نظامی، پلیس و مردم عادی؛ “اقدام و عملِ” دیگری از سوی گروهک جیش العدل رُخ نداده است.

۳_ همین “اقداماتِ جیش العدل” نشان می دهد که این گروه، یک گروهک “تروریستی” است که با هدف اقداماتِ تروریستی تشکیل شده و در همین جهت نیز حرکت کرده است.

۴_ البته این گروهک در “تبلیغات”، خود را مدافع حقوق اهل تسنن در ایران بویژه در منطقه بلوچستان، معرفی کرده است.

۵_ حال با توجه به این حقایق و واقعیت های رُخ داده، پرسش از جناب مولوی عبدالحمید این است که آیا ادعای حمایت از اهل تسنن یا هر گروه دیگری، با انجام حمله های مسلحانه و کشتار مردم “یکسان” است و آیا از نظر ایشان این اقدامات تروریستی نیست!؟

۶_ مواضع هفته گذشته مولوی عبدالحمید که پس از حمله تروریستیِ پیشین جیش العدل در سیستان و بوچستان به جای محکومیتِ ترور؛ دولت را به “مذاکره و گفت وگو با تروریست ها فراخواند”؛ نشان می دهد که ایشان:

الف: جیش العدل را یک گروه تروریستی نمی داند.

ب: اقدامات جیش العدل را نه تنها محکوم نمی کند، بلکه به نوعی به حملات تروریستیِ این گروهک مشروعیت نیز می دهد، زیرا دولت را ترغیب به “مذاکره” با تروریست ها می کند.

ج: مولوی عبدالحمید با این مواضع نشان داده که غیرمستقیم، از هدفِ نهایی جیش العدل که همان “تجزیه سرزمینی ایران” است، حمایت می کند.

۷_ با این حال فارغ از نظرات و مواضع مولوی عبدالحمید، در همه جای دنیا با تروریست ها با “مشت آهنین” برخورد می کنند و نمونه اخیر آنرا در نوع برخورد دولت روسیه با تروریست های حمله کننده به سالن کنسرت در مسکو دیدیم.

۸_ اما ظاهرا از نظر مولوی عبدالحمید، تروریست ها به ۲ دسته ی تروریست های “خوب و بد” تقسیم می شوند.

۹_ با این حال باید یادآوری کرد که ۵ پلیس به شهادت رسیده در حمله تروریستی ۲ روز پیشِ جیش العدل، از اهالی سیستان و همشهریانِ “مولوی عبدالحمید” بودند.

۱۰_ این بدین معناست که عبدالحمید در آتشِ “جنگ داخلی، برادرکُشی و تجزیه طلبی” می دَمَد.

۱۱_ اما اگر دولت بخواهد به نظرِ مولوی عبدالحمید “عمل” کند، باید

الف: با تروریست ها و تجزیه طلبانِ پان بلوچ در جنوب شرق کشور همچون “جیش العدل”

ب: تروریست ها و تجزیه طلبان پان کورد در غرب کشور همچون “کومله و دموکرات”

ج: تروریست ها و تجزیه طلبان پان تورک مورد حمایت سرویس امنیتی رژیم الهام علی اف در غرب کشور

د: و ده ها گروهک تجزیه طلب و تروریستی ریز و درشت دیگر

وارد مذاکره و گفت وگو شود…

۱۲_ نتیجه ی چِنین مذاکراتی، مشروعیت دِهی و زمینه سازی برای آغازِ “جنگ داخلی و تجزیه ی سرزمینی” ست که در اندک زمانی امنیت و تمامیتِ ارضی این کُهن سرزمین را در راهی بدونِ بازگشت، نابود کرده و جوی خون در کوچه و خیابان های این سرزمین راه خواهد انداخت…

گزارش زیر را هم بخوانید:

حامیان گروهک جیش العدل در داخل و خارج ایران چه کسانی هستند